Katil

Bu yazıda adı geçen kişiler ve olaylar tamamen gerçektir. Yakınlarını kaybeden insanlardan özür dilerek başlıyorum. Üç kişinin ölümüne neden olmuş olmanın sorumluluğunu daha fazla kaldıramıyorum.

İlk cinayetimi henüz ilkokula giderken işledim. Bir sabah, her sabah olduğu gibi annem beni uyandırdı. İzmir'de, ananemin evindeydik. Nereden aklıma geldi bilmiyorum. Uyanır uyanmaz, anneme " anne Kemal Sunal ölmüş" dedim. Annem de yeni uyanmış bana inandı. Bir hafta sonra acı haber geldi, Kemal abiyi kaybetmiştik. 

Bir kerelik bir olay olsaydı tesadüf der geçerdim. 

Yıllar sonra, bir gece arkadaşlar ile içerken, "Spartacus ölmüş" dedim. Andy Withfield hakkında konuşuyordum. Sonra " yok be şaka yaptım, adam iyiye gidiyormuş ya." dedim. Ertesi sabah uyandığımda, haber internete düşmüştü. 

Son kurbanım, Mehmet Ali Birand oldu. Gene bir kahvaltı sofrasında anneme adam ölmüş dedim. Sonra yok be ne ölmesi altı üstü  nezle olmuş dedim. O gece adam vefat etti.

Bir de babamın halası için "bir sonraki bayramı göremez" demiştim. Göremedi. Ama onu anlamak için özel güce gerek yoktu. 

Tüm bu cinayetlerin sorumluluğunu alıyorum. Şom ağzımı açıp öldü dediğim herkes öldü. Bile isteye deneyince olmuyor ama. Sadece birini şaka amaçlı kandırınca işe yarayan bir cinayet yöntemi bu. Ya da birilerini cidden kandırmam gerek. Daha nasıl çalıştığına tam emin olamadım. Ancak böyle bir şeyin üç kere tekrar etmesi onu tesadüf sınıfından çıkarır. 

Bu yazı başıma iş açabilir. Biliyorum. CIA peşime düşecektir. NSA ben daha yazıyı yayınlamadan harekete geçmiştir. Bizim MİT daha ne oluyor anlamadan operasyona maruz kalabilirim. Yandaş basın bir sonraki hedefimin RTE olduğunu iddia edecektir. Tam zamanın da yakalandığım ileri sürülecektir. Hayır, başka hedeflerim yok. Bu yöntemle insan öldürmek büyük adilik. 

Belki son bir deneme yaparım. Tabii öncesinde yakalanmazsam.